maandag 27 november 2017

betekenis

even schrijven. Afgewezen op basis van afwachtende houding bij de meeloopdag. Datgene waarvan ik tijdens het gesprek al had gezegd dat het een aandachtspunt is, daarop wijzen ze me af. Dat rammelt aan alle kanten, want ik start als leerling, dus ik moet één en ander nog leren.

Tegelijkertijd zei Diana aan de telefoon dat ik het een volgende keer gewoon weer moet proberen. Lijkt me beetje stom als ze me net me gegronde reden afwijzen....

Maar de afwijzing an sich stoort me niet, wel deze reden. Ik was net bezig met mijn plek. Ik had geconcludeerd dat mijn plek bij mij is. Dat ik in systemen waar ik een plek in krijg, de boel kan ombouwen naar bruikbaar voor mij. Ik ben het met name zelf die zich awkward voelt in het begin. Deze moet ik even onderzoeken. Ofja, mogelijk is dat gewoon onwennigheid. Mijn Fe in actie maar de boel nog niet hebben verinnerlijkt of een plek in mijn hebben kunnen geven.

Verder had ik erg mijn twijfels na het laatste gesprek om diverse redenen:
  • team helmond is opgeheven en ik wil graag in helmond blijven werken
  • team helmond is ineens opgeheven en dat roept vraagtekens op
  • ik kreeg sterk het gevoel niet op waarde geschat te worden in het laatste gesprek, en dat zijn de mensen met wie ik in de praktijk moet samenwerken.
  • als ik wel door zou kunnen, zou ik nog mijn waarde in uurloon moeten bedingen, en daar zag ik erg tegenop.

Deze laatste is ook iets om naar te kijken.

Waar ik dus aan het kijken was of ik wel een plek zou krijgen, ben ik afgewezen op het feit dat ik eerst even bekijk of ik wel een plek ga krijgen. Deze is erg symbolisch. Want ik wist zelf eigenlijk al dat ik daar niet wilde zijn, dus ik wilde er helemaal geen plek krijgen. Feitelijk zeggen ze dat ik afgewezen ben omdat ik er zelf niet zeker van was of daar wel mijn plek is. Dat klopt dus.

Even bovenstaande hier nog schrijven:

Mijn Fe geeft me allerlei info over het nieuwe systeem waar ik in zit, de ongeschreven regels, sferen, groepsdynamiek en cultuur en onbewuste drijfveren. Omdat ik die nog geen plek heb kunnen geven, kan ik mijn plaats nog niet bepalen. Mijn manier van me er toe verhouden. Maar ik voel het al wel in vroeg stadium of het klopt. Of ik er wel of niet wil zijn, en die plaats daadwerkelijk innemen. Ik heb dit heel lang verfoeid, dit me richten naar de externe wereld....maar de andere kant is dat het erg bij me past. Ik kan niet iets maken uit niks. Ik ben vooral goed in ombouwen, en kan ook alles ombouwen richting bruikbaar. Dus ook binnen bestaande systemen de plek die ik krijg en heb gewild.

Het gaat dus meer om plaats innemen dan om het krijgen. En het is me ook duidelijk dat ik eigenlijk tot nu toe steeds plek heb gekregen in systemen waar ik wilde zijn. Vanuit hoger of lager perspectief, dat maakt verder even niet uit. En omdat ik dit steeds bewuster doe, vanuit focus, kan ik steeds minder gemakkelijk plaats innemen in systemen waarvan de drijfveren ver van mijn richtlijnen af staan. Wil ik ook gewoonweg niet meer.

Dan nog dat ding rondom waarde.....want ik werd me ineens bewust van de immense onderwaardering die ik voel naar de organisatie toe. En geld begon al een vraagstuk te worden. Ik kan daar meer uithalen dan ik doe.

Tegelijkertijd heb ik het boek Vals Alarm binnen gekregen, en dat gaat me helpen bij het op waarde schatten van de schizo en aanverwante angstvallig vasthouden aan bepaalde manieren (zoals met eten).

Ik voel daarnaast de oude wens opkomen om een kliniek/hersteloord op te richten. En ik voel steeds meer het verlangen in een soort boerderijachtige keuken te vertoeven met kachel en grote houten tafel. Mijn fijne plek om te wonen. Ik zie allemaal nog niet hoe.

Maar misschien moet ik me vooral richten op dat ik het graag wil, en hoe het er uit mag zien. Ik wil overigens wel verpleegkundige zijn. Bewijsbaar. Dus, dat diploma wil ik halen. De manier mag zich komende tijd openbaren....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

bericht aan Heiderieke

 Hoi Heiderieke, Graag wil ik nog even terugkomen op onze laatste gesprekken. Ik heb er even over na moeten denken en weet eigenlijk nog ste...