zondag 25 maart 2018

rudy

Eindelijk weer tekst. Het was moeilijk op één of andere manier. Alsof ik zo ver losgekomen was van mijn oude (eigen) manier van doen, dat zelfs het vertrouwde schrijven bijna niet bereikbaar meer was. Maar er komt weer tekst. Zoetjesaan.

Ik heb vandaag Groningen verlaten. Zit nu in Drachten, Friesland. Gisteren ben ik bij Rudy geweest. Hij heeft me zoveel verteld, over zichzelf, over het vooruitstrevende van Groningen, de mogelijkheden die daar zijn, over manieren om nieuwe dingen en ideeën vorm te geven. Ik was er wel aan toe, heb vooral Drenthe een beetje als het einde van de wereld ervaren. Te stil en vlak voor mij. Te weinig beweging. Maar Groningen stad is een grote uitzondering daarop

Ook Rudy meldde zich heel spontaan via de website, na de publicatie op de site van Samen Sterk. Ook met hem blijk ik raakvlak te hebben. Hoe kan het ook anders, eigenlijk.

Maar Rudy heeft me iets bijzonders laten ervaren. Het schiet me weer te binnen, terwijl ik al in bed lig op mijn volgende adres en er nog wat over na lig te mijmeren. Het gebeurde na het eten gisteravond, en ik werd er zelfs stil van. In alle woorden en tekst die we hebben uitgewisseld, kwam er een bijzondere boodschap in de vorm van ander geluid.

Ik heb hem gevraagd of ik dit mocht delen. Na het eten en natafelen, wilde ik me graag even "terugtrekken" met de laptop. Dat wil zeggen, ik bleef in dezelfde ruimte, maar verdiepte me in dingen op de laptop, terwijl Rudy de afwas ging doen. Ja, ik heb hem aangeboden mee te helpen, maar hij wilde het zelf even doen.

Al gauw merkte ik hoe mijn aandacht getrokken werd naar het geluid wat hij maakte met het afwassen. Maar anders dan ik gewend ben. Tegengesteld aan wat ik gewend ben. Ik ben gevoelig voor harde geluiden. Normaliter zet ik me schrap ten opzichte van geluid wat anderen maken, omdat het vaak heel hard binnenkomt. Dit geluid was helemaal anders.

Ik vroeg hem of hij extra zachtjes deed, hij zei dat hij dit altijd zo deed. Ik werd er emotioneel van. Zei tegen hem: ik wil hier naar blijven luisteren, je doet het met zoveel aandacht, met beleid, met bewustzijn van het geluid wat je er mee maakt. Er zat iets heel respectvols in, dat was te horen in het geluid.

Het deed me denken aan een cliënt op het werk, die ook fel reageert op hard geluid. Waar ik me van bewust ben en daar dan zoveel mogelijk rekening mee wil houden. Hij kan dit verschil ongetwijfeld ook horen. Het is een verschil wat verder gaat dan verschil in volume. Er is duidelijk in te horen met hoeveel bewuste aandacht gewerkt wordt.

Voor mij bekrachtigt het mijn gevoel rondom mijn gevoeligheid in geluid. Ik heb eigenlijk altijd wel het gevoel gehad dat ik het kon horen, die intentie in het geluid zelf. Die heb ik nu bevestigd gekregen door Rudy. Van alles wat hij voor me gedaan heeft, ben ik daar nog het meest dankbaar voor.

Ik merk ook hoe ik met het loskomen van mijn oude leven, meer invloed kan toelaten van degenen die ik tegenkom. Ik loop letterlijk elke dag een stuk verder weg uit het oude, en in de verbinding laat ik me graag beïnvloeden door mijn metgezel. De dag vóór ik naar Rudy ging, logeerde ik bij een gezin in Kolham. Helemaal vreemd, afkomstig uit het fietsvriendenbestand. Ik mocht met het gezin mee-eten en later in de bedstede slapen. Mee-eten werd ook nog mee natafelen, met een gezin met drie kinderen. Ik hoorde er even helemaal bij. Dat was gezellig, knus en fijn om te ervaren.

Morgen ga ik mee-eten bij een vrouw alleen in Joure, de nacht erna overnachten bij mijn buurvrouw van heel erg vroeger in Sneek.

Dan steek ik over naar Noord-Holland. Daar ben ik wel aan toe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

bericht aan Heiderieke

 Hoi Heiderieke, Graag wil ik nog even terugkomen op onze laatste gesprekken. Ik heb er even over na moeten denken en weet eigenlijk nog ste...