werkinhoud

Gisteren benoemde ik naar Franka hoe ik welzijnswerk te veel "niks" vond, om voor betaald te worden. Niet concreet en daarmee niet waardevol genoeg om voor te betalen.

Bizar eigenlijk dat ik dat altijd heb gedacht/gevonden...of dat het in ieder geval werkzaam is geweest, want voor mij persoonlijk geldt het omgekeerde. Bereid om ook veel betalen voor waardevolle ervaringen en inzichten. Maar, ik heb dus altijd gedacht dat de wereld het niks vond en me er nooit voor zou gaan betalen....maar als ik dan om me heen kijk is ook dat niet waar.
Johan wijst me er al die tijd al op dat ik "genoeg doe".

Waar het op neer komt is dat het vroeger zo was, beide ouders s-types die dus waarde hechten aan materie en hun wereld bouwen op concreet. Eén van de redenen waarom ik met hen niks kan en andersom dus ook, ik ben n-type en dan ook nog het meest extreme.

Nu ik dat gisteren tegen Franka zo benoemde, is er ruimte gekomen voor wat ik zelf vind. Voor mij geldt het omgekeerde, mij boeit al dat concrete werk niet. Het moet gedaan worden, maar ik hecht er geen waarde aan. Vandaar ook dat ik de dagelijkse adl zo inhoudsloos vind. Dus mijn huidige werk is eigenlijk niks....en wat ik bij Johan doe is bijzonder waardevol.

Ik zie nou ook veel meer hoe waardevol en belangrijk het ook in de wereld is. Dat idee mag wat meer gewicht krijgen. En dan wil ik ook helder krijgen welk werk me daarin beter gaat passen, want ik voel hoe weinig vreugde ik nu heb in het route rijden. Het is going through the motions.

Gelukkig kan ik vanaf 3 december examens gaan afleggen, steeds meer afvinken. Daar zijn we inmiddels mee begonnen.