Intens werken en me gedragen voelen

ik heb weer eens erg gevochten met oude ideeën. Er zijn zich nu wel in hoog tempo nieuwe verbindingen aan het leggen.
Vandaag vocht ik met het idee dat ik hard aan het werk ben voor snippertjes, of eigenlijk voor de hoop op een snippertje. Met Hennita voelde ik verlies. Er is ergens iets veranderd in haar idee/gevoel over mij. Ik voelde dat en er kwam stress op. Angst voor verlies, maar eigenlijk gaat dit om verzet tegen het verlies. Misschien angst dat het inderdaad echt zal zijn, dat verlies. En definitief.

Alle stadia vlogen voorbij, waarbij ik meest moeite had met het gevoel weer heel stom te zijn geweest. Stom dat ik dit zo voel naar haar. Dat zij zoveel voor mij betekent, terwijl ik overduidelijk niet datzelfde voor haar beteken. Daar ga ik me altijd zo dom door voelen: wie denk ik wel dat ik ben, eigenlijk.....dat ik om liefde en genegenheid vraag? Hopen mag, maar daar houdt alles op.

Toen ik verder kon doordringen naar het werkelijke gevoel van verlies en daar beetje ronddobberde, besefte ik dat het harde werken, helemaal geen mechanisme is voor overleving. Het past gewoon bij me. Ik hou van intens hard werken. De intensiteit van alles moeten geven. Ik heb dat ook ingezet voor overleving. Natuurlijk.

Toen kwam het gevoel weer op dat ik gewoon heel graag uiting wil geven aan al die intensiteit in mij. Dus heb ik net de steen (geode) met brief naar Alexander gebracht. Nu is er weer rust. Ik wil dat graag. En ja, ik voel de angst om stom gevonden te worden. Niet eens om geen respons te krijgen. Maar stom gevonden te worden. Belachelijk.

Ik realiseer me wel door de onderstimulans bij TUD hoe ik hard werken en alles geven eigenlijk nodig heb om te kunnen floreren.
Denk dat dit het is waarom ik bij Fokus kon blijven werken, toch een bepaalde intensiteit, en de juiste omstandigheden die me daarin steunden. Dat wat bij Samen Verder ontbrak. Wat bij TUD wel aanwezig is tot op zekere hoogte. Maar dat is ondergeschikt aan het intense werken. Of eerder een soort randvoorwaarde om te kunnen blijven.

Intens werken dus en me gedragen voelen.

Hoe ga ik verder?

Oja, en er was ook de diagnose: artrose in mijn heup.