war on beliefs

De war on beliefs, de wereldwijde huidige oorlog die gaat om gezichtspunten en waar je in gelooft. Of je handelt vanuit angst of vertrouwen. Angst voor het één of juist voor het ander. Het draait allemaal om perceptie. En haalt vele onzekerheden naar boven op het moment.

In 2002 volgde ik een training waar oa informatie omtrent perceptie en gezichtspunten voorbij kwam. Ik had daarmee iets belangrijks gevonden, wist ik meteen, maar raakte in de tijd daarna wel in de war. Want de conclusie die zich aan me opdrong was dat je leeft vanuit overtuigingen en dat je altijd bewijzen zult vinden voor waar je van overtuigd bent. In de wereld om je heen vind je ze, en nu ik me verdiep in de fysiologie van ons zenuwstelsel ontdek ik dat zelfs de hersenen zelf met valse herinneringen op de proppen kunnen komen om aan te sluiten bij de waarheid waar je stellig van overtuigd bent geraakt. Bovendien komt andere informatie gewoon niet echt binnen. Dat heb veelvuldig kunnen waarnemen als ik nieuwe informatie aanbood aan anderen.

Onlangs nog hoorde ik de stellige bewering dat er veel wetenschappelijke bewijzen te vinden zijn voor de juiste werking van het va**in. Ik zeg dan: natuurlijk....net als er minstens zoveel wetenschappelijke bewijzen te vinden zijn voor het tegengestelde. Als je durft, probeer het uit. Ga eens een compleet tegengestelde overtuiging serieus en onbevooroordeeld op bewijzen onderzoeken, en zie wat je vindt. Maar daarmee raak ik dan dus een teer punt: durven we dat? Want daarmee verlaten we de veiligheid van de eigen vertrouwde standpunten.

Dit soort discussies ga ik verder niet meer aan, want zinloos. Maar we hebben graag zekerheid of liever gezegd veiligheid, en willen dus graag weten of wat we geloven, klopt. Het was één van de vragen die ik destijds voorlegde aan mijn mentor van die training: hoe weet ik nou hoe het echt zit? Absoluut gezien dan. Hij zei: Carry, vergeet het maar. Je komt er niet achter. Want alles is geladen met je eigen kijk op zaken, gekleurd door je eigen referentiekader, en gegenereerd door je eigen hersenen met hun eigen bedrading van herinneringen en overtuigingen door de jaren heen opgebouwd. Steeds meer komen daar ook wetenschappelijke bewijzen voor.

Een tijd lang heb ik me de haren uit het hoofd getrokken hoe ik verder moest met deze wetenschap. Het antwoord bleek uiteindelijk net zo simpel als onverteerbaar haast: het gaat er om wat je wil kiezen. Wat je waar wil laten zijn voor jezelf. En dan vind je daar in de realiteit de weerslag dan van.

Het is heel grappig. Ik heb me vele jaren roepende in de woestijn gevoeld, als ik mensen attent wilde maken op onder andere dit fenomeen. En nu het dan oorlog is, voel ik me eindelijk niet meer alleen in de woestijn. Iets waar ik lang voor heb geploeterd, en wat ik dan in het midden van de oorlog kan ervaren. Vreemde constructie wel. Maar er gebeuren bijzondere dingen. 

Ergens hoorde ik iemand zeggen dat de energie wereldwijd in hoog tempo verandert. Ik ervaar dat ook inderdaad. 

Als zijsprong en ter anekdote het volgende:

Ik moet ineens denken aan een ervaring die ik een tijd geleden had, nadat ik was gaan slapen. Ik was nog maar net in slaap gevallen en schoot wakker maar kon me niet meer bewegen. Hoewel het donker was, en ik niks kon zien, was ik me bewust van de slaapkamer. Ik had heel sterk het gevoel dat er iemand naast mijn bed stond, het voelde erg dreigend. Maar ik kon me dus met geen mogelijkheid bewegen en bijvoorbeeld het lampje naast mijn bed aan doen. Er drongen zich allerlei akelige beelden aan me op. Het was zeer beangstigend.

Na een tijdje verdween de verlamming en kon ik me weer bewegen. Ik dacht na over de ervaring, het deed me denken aan iets wat ik jaren terug ook eens had ervaren. Toen voelde het als een uittreding. Nu alsof er een dreigende persoon naast mijn bed stond. Freaking eng dus.

Ik vertelde het tegen mijn dochter en ze zei: mam, ik weet wat dat is: slaapverlamming. Een fenomeen waarin je wakker wordt, terwijl je lichaam nog slaapt. Wat blijkt: je lichaam wordt in een verlamde staat gehouden tijdens je slaap om te voorkomen dat je allerlei rare dingen gaat doen terwijl je droomt. Best goed geregeld eigenlijk, behalve dan als de timing niet helemaal goed afgestemd is dan.

Ikke googlen natuurlijk, om er alles van te weten te komen. Een week of twee geleden gebeurde het weer. Nu wist ik er van, besefte wat er gebeurde en besloot ik om waar te nemen wat zich zou aandienen aan beelden. Geen enge personen naast mijn bed, wel sensaties die heel fysiek aanvoelden, zoals harde wind over mijn gezicht. Hallucinaties, die heel werkelijk aanvoelden. En dus verlamming. Het duurde maar kort. 

Terwijl ik me er verder in verdiepte kwam ik er achter dat dit (natuurlijk) meer voorkomt en dat veel mensen die enge aanwezigheid van een persoon voelen/weten of zelfs zien. De link in dat artikel werd gelegd naar mensen die melding maken van ontvoering door aliëns. Waren dit hallucinaties? Geen idee verder. Absoluut is dat niet te zeggen dus. Wel valt op dat dit soort zaken zich voor doet als men in slaap valt/in bed ligt. Waarmee ik overigens niet beweer dat buitenaardse rassen niet bestaan. Want dat denk ik zelfs zeker wel....

Maar ik wil maar zeggen: alles hangt samen met perceptie.