droom

ik bevond me ergens en was aan het rennen. ik weet niet waarheen, het beeld begint terwijl ik al vaart heb.....en terwijl ik ren besef ik ineens dat ik niet weet waar ik overheen ren. Dan dringt het tot me door: ik bevind me op een ondergrond die zo meteen stopt. En ik heb teveel vaart om zelf te stoppen.

Daarom zit er niks anders op dan te springen waar de ondergrond stopt en hopen dat ik goed terecht kom. Ik weet ineens dat ik droom, ik weet dat er een gevoel van vallen zal kunnen komen nu. Dan zie ik een dak van een gebouw verder naar beneden tevoorschijn komen. Ik spring er op en kom goed terecht.

Nu gaat de droom verder (het besef dat ik droom gaat weg). Ik kijk om me heen waar ik naar toe wil, en zie het beeld van een grote kerk opdoemen. Ik weet heel zeker: daar wil ik naar toe. En ik ga over de daken springend er heen. Dat is het gemakkelijkst.

Ik kijk om me heen hoe ik het best van dit dak af kan komen, ondertussen blijven kijken naar die kerk. Want dat is mijn richtpunt. Dan word ik wakker.

Zelfs de droom gaat over heilige ruimte.

Over daken lopen doe ik wel vaker in mijn dromen. Het dak staat voor een dak boven ons hoofd, beschermd zijn en beschutting vinden. Me op het dak bevinden betekent onbeschermd zijn.

Over daken heen lopen, lijkt me dan te gaan over onbeschermd zijn over dat heen wat anderen beschutting biedt. En die voelt heel kloppend.

De kerk staat voor een omgeving waar wij onze overtuigingen kunnen overwegen en daarom staat die voor een heilige plek of toevluchtsoord.  Het kan ook staan voor geïnstitutionaliseerde godsdienst, gemeenschappelijke morele code of persoonlijke gedragscode. En het is een toevluchtsoord war we "veilig" zijn voor de tegenslagen van de wereld van alledag. Binnen de kerk zijn we vrij om een relatie aan het gaan met onze persoonlijke God. Daarnaast kan de kerk ook staan voor het besef dat ons lichaam onze tempel is.

All of the above. Lijkt me.

Het heette voor mij niet voor niks vision quest. In plaats van zweethut.