ondraaglijk

nog steeds erg down

lang geslapen, veel gevreten gisteren

nu voel ik: ik wil werken om het wonen te ontvluchten. Maar ik wil het werken helemaal niet
nu voel ik ook: ik wil dat het regent omdat mensen dan rustiger zijn, maar ik wil juist ook zo graag die zon.

ik wil dingen om mijn situatie draaglijker te maken, maar die dingen op zich wil ik helemaal niet.

Inmiddels zit ik in de ervaring van wat het is: namelijk allemaal behoorlijk kut. Geen zin meer om er iets van te maken. Besef dat ik geprobeerd heb op één of andere manier het allemaal wat draaglijker te maken, want daar is dat allemaal op gebaseerd. Maar wat ik echt wil ligt nog altijd buiten mijn bereik.

Blijkbaar.

........

Wat ik ook heel sterk voel is dat niemand me helpt. Dit is zo sterk dat ik me afvraag of hier iets groters achter zit. Want vanuit hoger sferen ervaar ik altijd een hele hoop hulp, en achteraf is het altijd juist enzo....maar dit is een heel groot ding. Mogelijk vanuit beide ouders doorgegeven.

Bedenk ik nu.
Zowel in hun gedrag als in hun voorgeschiedenis. Bij mij van daaruit dus: in de genen, en in de ervaring. Nogal hardnekkig.

Ook in beide vraagstukken: ik ervaar een vijandige omgeving, én geen hulp om me er van te verlossen.