sereniteit

Het gaat dus toch gauw genoeg gebeuren: over een paar weken komt er een huisje vrij, deze week mag ik gaan kijken. Ik voel hoe ik meer en meer in verzachting terecht kom.

Ik heb net ook even gekeken bij Mandy. Het heeft nog de aandacht. Ik besef dat met het benoemen van alles wat ik registreer in de acties van de ander, ik de fun van het ontdekken verpest.

Ik denk ook dat er dit de reden van is dat ik steeds minder wil benoemen. En dat ik met mijn straattheater zonder tekst wil werken.

Maar....toch zou ik het fijn vinden als ik daar meer mee kan doen naar anderen toe. Het zou fijn als ik mensen op mijn pad krijg die wel graag gebruik willen maken van die bijzondere eigenschap en dat meesterschap van mij om de overtuiging en anderen info direct te weten en voelen.

Dat wil ik wel.

Ik denk ook dat met het tot rust komen en meer en meer in mijn eigen energie kunnen leven, daar ook ruimte voor komt. Nu word ik nog te veel overweldigd door alle informatie die op me afgevuurd word. In de stad is het inmiddels zeer opgefokt. Het zal fijn zijn als ik op die geborgen plek kan wonen in rust en sereniteit. Waar de plek geborgd is, om in mijn eigen vibe te leven en die meer en meer tot bloei te laten komen.

Ik zie nu waar het om gaat in dit verhaal.