toch?

de hele nacht heb ik me heen en weer geslingerd gevoeld in het idee op het eibernest te gaan zitten. Het voelde als het opgeven van de mogelijkheid een eigen plekje te hebben.

Omdat ik het niet wist, vroeg ik om een duidelijk signaal om het wel of niet te doen. Ondertussen zou ik me vandaag al bezig gaan houden met opruimen en nadenken over wat er mee moet, wat ik wil houden en wat niet. Aan spullen nog. Met het idee dat al mijn spullen in één keer in de auto moeten kunnen.

Het idee op het Eibernest te zitten spreekt mij aan om diverse redenen: ik word er gewaardeerd om wie ik ben, mijn kwaliteiten worden gezien zonder dat ik me hoef te bewijzen. Er vinden juist allemaal die dingen plaats die mij inspireren: zweethut, ceremonies, creatieve activiteiten enz.

Het is de plek voor het buitenleven. Ze denken mee met van alles en nog wat, er is veel realiseerbaar.

Maar: de zigeunerwagen is te klein, en het is tijdelijk. Het zit veel te ver van alles vandaan en het is aan alle kanten geen eigen plek. Toch zou dit een betere keus zijn dan de zomer doorzitten in de stad, want hier slaat alle creatieve energie dood neer. Dus zei ik tegen mezelf: het zal tijdelijk zijn en het geeft me de gelegenheid alvast om de stap naar anders te zetten. Dus moet er dan maar de juiste hulp bij komen.

Heeft vanmorgen Louis Henselmans van Kraneven gebeld. Ik bel hem zo dadelijk terug.

Ik voelde meteen: ja, ik wil toch wel echt graag dat eigen huisje om in thuis te komen na een dag drukke wereld. En ik wil graag die beschutte plek waar ik dat op mijn eigen manier kan doen, zonder dat iemand me volgt. Bovendien ligt Kraneven mooier en veel dichterbij alles, is de sportschool en eventueel zelfs winkel op loopafstand.

Vooral belangrijk: in mijn schulp kunnen kruipen en daar mijn eigen dingetje kunnen doen, op mijn eigen eigenaardige manier. Koken en eten zoals ik wil. Dat soort dingen.

Is het misschien wel goed om de dingen die me aanspraken van het Eibernest mee te nemen als belangrijk om ook ruimte te geven.

De kaarten zeggen er in ieder geval iets moois over, zowel gisteren als vandaag. Het zou fijn zijn als dit op korte termijn kan, mijn vakantie komt er aan. Als het najaar wordt, dan kan ik makkelijker de overstap maken om toch nog een poosje het Eibernest te doen.

Ik ga het zo horen.