geliefd

 Okay, daar sta ik dan. Op dat punt waar ik vroeger besloot om een wens in schizo uit te gaan leven.

De wens klinkt ongeveer als volgt: Ik ben geliefd en wil/kan niet meer gemist worden door hem, die ik liefheb.

Omdat het niet mogelijk was dit uit te leven, ging het underground. En daarmee alle expressie van gevoel middels het lichaam en muziek.
Waarom toch heb ik die manier van uiten niet verder ontwikkeld?

Waarom clownen, muziek maken, zingen, ballet, dansen alleen maar tussen de 4 muren, en in de wereld slechts schoorvoetend proberen? Om na een voorzichtige start eigenlijk maar gewoon direct weer te stoppen. Ja, ik snap die wel. Daar zit heel mijn ziel en zaligheid dan in en dat was juist not done. 

Nu sta ik dus in liefde weer op dat punt, dat ik zeg: ik wil meer dan dat halve uur in de week. Nu wordt het dus spannend. Want ik wil dat wat ik in schizo uitleef overhevelen naar real life interactie.

Er zit een groot verlangen om me te uiten op die manier in het bijzijn van die ander, dit van mij te delen met hem. Dus....zal ik geliefd zijn en niet meer gemist willen worden door hem, die ik lief wil hebben?

Want inmiddels is heel duidelijk dat het mag, welkom is, bijzonder en ook gewenst (deze laatste is meer conclusie op basis van signaal, dan een gegeven boodschap).....maar nu, hoe nu?

Oja, en ik kreeg te horen dat het onvoorzien was hoe moeilijk het voor me zou zijn.