Mandy: "ik constateer dat ik nogal voor het leven gevlucht ben. en daar vrij succesvol in was".
Op een of andere manier ben ik bij een soortgelijke conclusie gekomen, maar dan helemaal iets anders.
Voornamelijk door de interactie met Maurice en zijn liefde voor muziek, zis me duidelijk geworden hoe groot de functie van muziek in mijn dagdromen. Hoe ik gestopt met alles in real life middels muziek te uiten. Ik heb ooit ballet gedaan, gedanst, gezongen, orgel gespeeld....enz....
Moet nu denken aan onze uitgaansavonden, en hoe fijn het dansen. Hoe mijn lichaam als vanzelf expressie geeft aan alle emotie als muziek me daartoe uitgenodigt.
Ik vroeg me afgelopen dagen af hoe het toch kon gebeuren dat ik daar steeds weer mee stopte, nadat ik maurice had laten weten dat ie echt daarmee door moet gaan als hij dat graag wil. Besefte dat ik het ook vooral tegen mezelf zei.
Toen kwam de vissen-reading van San, en die sloot daar op symbolische wijze op aan...
Ik weet dus nog niet hoe ik weer wil beginnen met uitdrukking geven aan al die gevoelens, die ik in schizo uitleef, maar in het echt steeds inhoud. Wel weet ik dat maurice de boel daaromtrent in beweging heeft gezet, zonder dat nou zelf zo te beseffen.
We hebben eigenlijk in overleg de therapeutische relatie beëindigd...dat wilde ik ok. Het voelt als een punt achter deze periode en dat viel samen met dit besef en het nieuwe besluit om dus vanaf hier wel de schizowereld en wereld van interactie met anderen dichter bij elkaar te brengen, of te integreren. Maar hoe...geen idee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten