ruimte in de perceptie - ruimte voor magie

 Even dit voor mezelf uitzoeken.

Razende emoties dus. Er is uitwisseling en in die uitwisseling ontstaan allerlei gevoelens om te doorleven. Maar op één of andere manier blijven ze steeds maar heel hoog razen en kunnen ze niet door mijn lijf heen stromen. Naar beneden zakken. Ik weet nu dat dit komt doordat één van beide percepties dat niet doorlaat. Mijne of zijne. Of allebei, of de gedeelde. Kan ook.

Er wil iets ervaren worden, maar het kan/mag niet. En het vertaalt zich richting heftige schizo.

Straks was het zomaar ineens over. Eigenlijk rondom het pakken van de Sufi Orakel kaart: you are unique. Die gaat over leven naar eigen hart en inzicht, zonder terughoudendheid.

Maar het gevoel bekruipt me dat er in de perceptie iets is gebeurd waardoor het in ieder geval verder kon stromen. Ik moest er een paar keer diep om zuchten, voelde het naar mijn bekken zakken en er kwam iets van een dik gevoel in mijn keel op. Iets licht verdrietigs ofzo. Dikke emotie, maar niet heel heftig. 

Inmiddels is ook dat weggeëbd. En ik voel me weer in mijn eigen ruimte, om het zo te benoemen. Ik was eerst in de gezamenlijke ruimte, denk ik. En ik heb de indruk dat zijn perceptie mijn beleving van het gebeuren niet toeliet, vanwege de consequenties die dat zou kunnen hebben. En toen wel, ergens door, door een besluit, zo komt me voor.

Mogelijk door het besluit om nieuwe besluiten een kans te geven. Wat ik heb aangereikt als mogelijkheid.

In ieder geval is duidelijk dat ik een hele hoop mag, zolang het vriendschappelijk is. En dat het welkom is.

Ja, dat was het rijtje:

het mag
het is welkom (maar nog niet bijzonder)

het is bijzonder én zeer gewenst
het wil niet meer gemist worden

Gisteren besefte ik dat het welkom is gerealiseerd, maar nog niet bijzonder dus. Ik wilde een stap verder....en ik heb het vermoeden dat ik daarvoor de eerste aanzet heb gegeven.

We gaan het zien. Ik volg maar gewoon wat er komt.

..............

Ik besef wel dat ik mijn perceptie altijd ondergeschikt heb gemaakt aan die van de ander. De gedeelde perceptie was een gedeelde omdat ik teveel van die van de ander toeliet in mijn realiteit.
Denk dat dit daarom zo clashte op wat ik voelde en wenste te ervaren.
Maar ook op wat ik wist dat mogelijk was. Op mijn gevoel voor magie.

Daarom is mijn magische wereld verbannen naar de droom.