sjamanisme

Er begint een nieuw gevoel op te komen. En een nieuwe horizon wordt zichtbaar.

Ik ben in het boek bezig van Jos kester. Hij pleit voor de oude manieren van omgaan met elkaar en de wereld, zoals de oude natuurvolkeren nog deden. Ik ben voor.

Ik zie nu hoe hij hier niet in meekan. In ieder geval in het geheel niet nu. En ik wel, vanaf nu elke dag meer en meer. Ook begin ik hem steeds treuriger te vinden en ben ik zelfs een beetje teleurgesteld in hem. Maar bovenal zie ik hoe ik deze richting meer en meer in wil, mijn eigen thuis hiervan wil maken en zelfs in werk ook dit wil integreren.

Ik denk daarom dat ik voor echt diepgang wil gaan in mijn werk. Werken in huishoudens waar behoefte is aan verzoening en nader tot elkaar komen. Dat kan in terminale setting zijn of anderszins. Dat laat ik graag over aan dat deel van mij dat het beter kan overzien.

Het tijdspad nu is als volgt: volgende week woensdag gesprek en dan weet ik dat ik het allemaal gehaald heb. Volgende week zondag ademcirkel. Die komt dus eerst. Ondertussen nadenken en mijmeren over de mannen in mijn leven. Dat doe ik deze week op mijn gemak. Na het gesprek kan ik school afronden, Hoef ik alleen maar te wachten op de officiële uitslag. Die komt op zijn vroegst pas 11 november, zo heb ik begrepen.

In november heb ik vakantie. Die kan ik gebruiken om het sjamanisme verder uit te diepen, als dat nodig is, de mannenkwestie verder opschonen en me te verdiepen in het hoe en wat mbt werk hierna. Eventueel Marcel van Rebeez hierbij inschakelen. Of anderszins.

Het ziet er wel goed uit vanaf hier. Ik heb er zin in en verheug op de nieuwe periode.