hoger bewustzijn

En er gebeurde nog meer. Jos praat over het mensenras zoals ook in de twaalfde planeet gesproken wordt. We hebben van oudsher een gevoel van niks waard zijn an sich in ons. Ons waardesysteem van geld past hierbij. It all makes sense. Meer dan de vorige keer toen ik er bij uit kwam. Dit gezichtspunt maakt de cirkel rond, zo voelt het. Het is alsof hiermee alles gezien is wat er gezien moest worden over ons mensen. En hoe we ons huidige level willen ontstijgen. Steeds meer mensen willen dat.

Ik heb nog een blog geschreven en een link naar hem gestuurd. Er kwam eindelijk respons. Nu weet ik dus ook dat mijn schrijven en mijn visie bij hem is aangekomen. Gelukkig. Dat was een belangrijke stap. En hij heeft de moeite genomen het me te laten weten, het tot zich te nemen en me dat te laten weten. 

Vandaag voelde ik de bottom line: er is geen enkele man die van mij gehouden heeft. Waarom houdt hij niet van me? Waarmee Hij staat voor alle mannen in mijn leven. De geen respons komt er vandaan en het geen initiatief ook. Het voelde verdrietig.

De mannen die het in zich hebben om van me te kunnen houden, doen het niet omdat ze al verbonden zijn. Of angstig. De mannen die me zien zitten, kunnen niet van me houden omdat ze mij niet in mijn hele wezen zullen kunnen zien of handelen. Bij hen zal ik nooit genoeg ruimte hebben. Al helemaal niet op alle levels uit kunnen wisselen. Laat staan dat ze mij zullen liefhebben. Ze houden vooral van hun projectie op mij. 

Ik heb het juist gevoeld altijd. Dat wordt me steeds duidelijker. Ook heb ik de laatste 10 jaar gespendeerd aan het vinden van mijn gebruiksaanwijzing en ook aan het vinden van elke keer die bevestiging weer dat er niks mis is met mij. Want dat was de openstaande vraag nog: waarom houdt hij niet van me? Wat is er mis met mij? Ik kon het niet achterhalen, maar had wel de conclusie getrokken dat er blijkbaar iets mis met me moest zijn dat geen enkele man van mij heeft kunnen houden.

Ik was op zoek naar wat er mis was, zodat ik het zou kunnen fixen. Maar er is niks te fixen. Onderweg heb ik steeds dingen op mijn pad gezet die me zouden bevestigen in wat ik diep van binnen wist. Altijd heb geweten.

Het ligt niet aan mij. Het lag aan de mannen op mijn pad. Maar niet om me steeds weer ongeliefd achter te laten, maar om hier uit te komen, zodat ik weet wat er mis is in de wereld. 

Vanmorgen dacht ik nog hoe bijzonder ik het vind dat ik juist in deze tijd leef. In deze moeilijke tijd waarin de mensheid bewust wordt, en ik in de voorhoede loop.

Ik schreef aan Jos dat ik de man zijn hoger bewustzijn wil wekken. Feitelijk ben ik dat al steeds aan het doen. Gewoon het pad volgend.

Wat ben ik blij dat ik hem heb laten zien wie ik ben. Ook al is hij verbaasd daarover, en ook geïntrigeerd, hij laat het me doen en hij neemt het van me aan. De projectie en te snelle interpretatie die er wel af en toe zijn, zijn te weerleggen. Vooral omdat hij ook harmoniegericht is. En omdat hij oorspronkelijk geen verdere wensen heeft dan alleen harmonieuze interactie.

Wat ik nu wel wil is een volgende stap op dit pad, namelijk dat Hij zich voor het hogere bewustzijn en wat ik hem te bieden heb opent en gaat meebewegen. Zodat we kunnen gaan ontdekken wat het eigenlijk inhoudt om echt liefdevolle verbinding te hebben. Op alle levels.